ေရၾကည္ရာမ်က္ႏုရာဆုိတဲ ့စကားဟာ တနယ္မွအျခားတနယ္သုိ ့၊ တႏုိင္ငံမွ အျခား တႏုိင္ငံသုိ ့မိမိ တုိ ့ဘ၀အ ဆင္ေျပတုိးတက္ဘုိ ့အတြက္ ေျပာင္းေရြ ့အေျခခ်ျခင္းကုိဆုိလုိတာပါ။ဒါမွမဟုတ္ မိမိတုိ ့ရဲ ့လက္ရွိေနရပ္ဌာေနဟာ အသက္ ရွင္ရပ္ တည္ဖုိ ့အ တြက္ အႏၱရာယ္ရွိတဲ ့အတြက္ အသက္လုံၿခဳံ ရာေဒသ၊ႏုိင္ငံေတြ ဆီကုိေျပာင္းေရြ ့ေန ထုိင္သြားၾကတာ လည္းေရၾကည္ရာ မ်က္ႏု ရာသုိ ့သြားၾက တယ္လုိ ့ေခၚ ဆုိရမလား။ ဘယ္လုိဘဲေခၚေခၚ၊ ဘယ္လုိဘဲအဓိပၸါယ္ဖြင့္ဖြင့္ေရၾကည္ရာမ်က္ႏု ရာ ဆုိ တဲ့ စကား အေခၚ အ၀ၚဟာ
ဖူ ့အယ္အတြက္ေတာ့ ဘာမွအဓိပၸါယ္မရွိတာအမွန္ပါဘဲ။
ဖူ ့အယ္ရဲ ့နာမည္အျပည့္အစုံက ဖူ ့အယ္ကေညာပါ။ သူ ့ကုိစေတြ ့တာ..ဟုိးလြန္ခဲ့ တဲ့(၂)ေက်ာ္ကပါ။သူ..ဒီၿမိဳ ့ကုိ စေရာက္ တုံးက ႏွင္းေရခဲေတြအရမ္းက်တဲ့အခ်ိန္ဆုိေတာ့ အေအးဒဏ္ကုိ အလူးအလဲခံေနရရွာပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း အိမ္မွာရွိတဲ့ သူ ့နဲ ့သင့္ေတာ္ မဲ ့အေႏြးထည္ေလးေတြကုိ သြားေပးေတာ့ သူအရမ္း၀မ္းသာတာေတြ ့ရတယ္။ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ေျမမွာ ဒုကၡသည္စခန္းေတြ မွာဆုိ အ၀တ္တထည္ ကုိယ္တခုနဲ ့ေနလုိ ့ရေပမဲ ့့ဒီလုိ မ်ိဳးေအး တဲ ့ႏုိင္ငံေတြမွာဆုိ အက္်ီႏွစ္ထပ္သုံးထပ္၀တ္ၿပီး အေပၚမွာ အေႏြးထည္အထူႀကီးတထည္ ထပ္၀ပ္သည့္ တုိင္ မေႏြးခ်င္သလုိျဖစ္ေနေသးတယ္။ လူငယ္..လူ လတ္ပုိင္းေတြေတာင္မွ အေအးဒဏ္လြန္ကဲတဲ့အခ်ိန္ဆုိရင္ အေတာ္ေလး ခံရခက္ေသးတယ္။ အသက္ (၇၀)ေက်ာ္၀န္းက်င္ဖူ ့အယ္အရြယ္မ်ိဳးဆုိရင္ေတာ့ ဒီအေအးဒဏ္ကုိ ဘယ္ေလာက္ထိ ခံရခက္ေလ မလဲ…. ။ေနာက္ၿပီးဖူ ့အယ္မွာ ေျခေထာက္တဖက္ဘဲ သန္တယ္။က်န္တဲ ့တဖက္က ေတာ္လွန္ေရးတုိက္ပြဲ တခုမွာ က်ဥ္္ဆံ ထိထားတဲ့ ဒဏ္ ရာေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္း မလွဳပ္ရွားႏုိင္ေတာ့ဘူး။ ဖူ ့အယ္ရဲ ့လုိအပ္တဲ့ အကူအညီ တခ်ိဳ ့ကုိကူညီရင္း၊ဖူ ့အယ္ရဲ ့အိမ္ကုိ ၀င္ထြက္ရင္းနဲ ့ဖူ ့ အယ္နဲဲ ့ခင္မင္ မွဳေတြရခဲ ့တယ္။ တဆက္တည္းမွာဘဲ ဖူ ့အယ္ရဲ ့ဘ၀ျဖတ္သန္းမွဳ တပုိင္းတစကုိ ဖူ ့အယ္ဆီ က က်ေနာ္ၾကားသိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။
ဖူ ့အယ့္ရဲ ့ေမြးရပ္ဇာတိကေတာ့ ဟုိး..ျမစ္၀က်ြန္းေပၚေဒသကရြာေလးတရြာမွာပါ။ ေမြး ခ်င္းေမာင္ႏွစ္မ (၂)ေယာက္ရွိတယ္။ သူ ့အေဖကေတာ့ တခ်ိန္က ကရင္ဗမာအဓိဂရုဏ္းမွာ အသက္ဆုံးရွဳံး သြားခဲ့တယ္။ဖူ ့ အယ္အသက္(၁၇)ႏွစ္မွာ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး ထဲ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး မွာ ႏွစ္ေပါင္း(၃၀)ေက်ာ္ သူပါ၀င္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးတယ္။ ၉၁ ခုႏွစ္မွာ ဖူ ့အယ္ေရွ ့တန္း တေနရာမွာ ဒဏ္ရာ ရခဲ ့ၿပီး အဲဒီကေန ဖူ ့အယ္အနားယူလုိက္ရတယ္။ ဒါေပမဲ ့ဒဏ္ရာသက္သာၿပီး ကုိယ္လက္ျပန္လည္လွဳပ္ ရွားႏုိင္တဲ့ အခ်ိန္ တာ္လွန္ေရးနယ္ေျမမွာ ေရွ ့တန္းထြက္ရဲေဘာ္ေတြအတြက္ ထမင္းေတြခ်က္ေပးတဲ့တာ ၀န္နဲ ့ မာနာပေလာ စခန္းက်ၿပီးေနာက္ တႏွစ္ အထိ ေတာ္လွန္ေရး တာ၀န္ကုိဆက္လက္ထမ္းေဆာင္ပါေသးတယ္။
ေျခလက္သိပ္မသန္တာကတေၾကာင္း၊ ငွက္ဖ်ားအခံေတြလည္း ခဏ ခဏျပန္ ထလာတာကတေၾကာင္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ဖူ ့အယ္ဟာ ဒုကၡသည္စခန္းမွာဘဲ လြန္ခဲ့တဲ ့(၂)ႏွစ္ေက်ာ္… က်ေနာ္တုိ ့ေနတဲ့ၿမိဳ ့ ကုိ မေရာက္လာခင္အထိ ေနထုိင္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဖူ ့အယ့္ရဲ ့မိန္းမကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့ဆယ္ႏွစ္၀န္း က်င္က ဆုံးသြားၿပီး သူ ့ရဲ ့သမက္ကေတာ့ လြန္ခဲ့တဲ့၄.ႏွစ္ေလာက္မွာဘဲ ေတာ္လွန္ေရး နယ္ေျမတေနရာမွာ အမ်ိဳး သားေတာ္လွန္ေရးအတြက္ အသက္ေပးလွဴလုိက္ရတယ္။
ဖူ ့အယ့္ႏုိင္ငံျခားကုိထြက္လာတာလည္း သူ ့ရဲ ့ကုိယ္ပုိင္ဆႏၵေၾကာင့္မဟုတ္ပါ။ လင္မရွိ ေတာ့ တဲ ့သူရဲ ့သမီး မုဆုိးမနဲ ့ ေျမးေလးသုံးေယာက္တုိ ့ရဲ ့အနာဂါတ္အတြက္ဘဲလုိ ့ဆုိရမွာဘဲ။ သမီးနဲ ့ေျမး ေလးေတြ သာ ႏုိင္ငံျခား ထြက္ၿပီး ဖူ ့အယ္ တေယာက္ တည္းဘဲ ဒုကၡသည္စခန္းမွာဆက္ေနရင္လည္း မျဖစ္ ႏုိင္ပါ။ သူ ့မွာေဆြမ်ိဳးရင္း ခ်ာဆုိ လုိ ့ဘယ္သူမွလည္းမရွိ၊ သူ ့နဲ ့သက္တူရြယ္တူ မိတ္ေဆြေတြလည္း သိပ္မရွိ၊ အုိမင္းရင့္ေရာ္ မသန္မစြမ္းကလည္းျဖစ္ေတာ့ သံေယာဇဥ္ရစ္တြယ္ရာ သမီးနဲ ့ေျမးေလးေတြ ရဲ ့ေနာက္ကုိ လုိက္ ပါရတာပါ။
ေရေျမသစ္ ႏုိင္ငံရပ္ျခားေတြမွာ ခေလးေတြ၊ လူငယ္ေတြအဖုိ ့ အခ်ိန္ကါလတုိအတြင္းမွာ နယ္ေျမခံလူမွဳအသုိ္င္းအ၀ုိင္းေတြထဲ အန္၀င္ခြင္က်လုိက္ေလ်ာစြာေနထုိင္လုိ ့ရေပမဲ ့၊ လူလတ္ပုိင္း လူႀကီး ပုိင္း ေတြက်ေတာ့ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာၾကာယူသည့္တုိင္ လြယ္လြယ္နဲ ့ေန သါးမက်ပါ။ထုိ ့ထက္ ဖူ ့အယ္လုိ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္သူအဖုိ ့ေနသားက်ဖုိ ့က သိပ္မလြယ္လွပါ။
တခါတေလ ဖူ ့အယ္အိမ္ကုိသြားလည္ေတာ့ ကရင့္ေတာ္လွန္ေရး၊ ကရင့္အမ်ိဳးသားေရးနဲ ့ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္း အရာေလးေတြ လည္း ေျပာဆုိျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ဖူ ့အယ္က သူ ့ရဲ ့ငယ္ရြယ္ စဥ္က ျဖတ္သန္း ဆင္ႏြဲခဲ့တဲ့ ေတာ္လွန္ေရး တုိက္ပြဲ အေၾကာင္းေတြ လည္း ေျပာျပတတ္တယ္။ ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚေဒသ ကေန ေဒါနေတာင္တန္းတေလွ်ာက္ တုိက္ပြဲ အေတြ ့အႀကံဳေတြ ၊ ေတာ္လွန္ေရး တေလွ်ာက္မွာ သူေတြ ့ႀကဳံ ဖူးတဲ ့လူပုဂၢိဳလ္အေၾကာင္းေတြ၊ သူေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ ့ၿမိဳ ့ရြာ အေၾကာင္းေတြကအစ အေတာ္ေလး စုံစုံလင္ လင္ျပန္ေျပာျပႏုိင္ တယ္။ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ ကုိယ္ေနထုိင္ခဲ့ဖူးတဲ့ေဒသေတြအေၾကာင္းသာ ေကာင္းေကာင္း မသိတာ၊ဖူ ့အယ္ ကုိ က်ေနာ္ေနခဲ့တဲ့ရြာ နာမည္ကုိေျပာျပေတာ့ အဲဒီေဒသမွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့တုိက္ပြဲအေၾကာင္းေတြ ရြာသူႀကီးနာမည္ေတြကအစ ဖူ ့အယ္သိ တယ္..မွတ္မိေနတယ္။
ကရင့္ေတာ္လွန္ေရးအေၾကာင္းေတြ၊အမ်ိဳးသားေရးအေၾကာင္းေတြေျပာျဖစ္တုိင္း ဖူ ့အယ္ ရဲ ့မ်က္ႏွာမွာ မ်က္လုံးေတြ လည္းေတာက္လာတယ္၊ စကားေျပာသံေတြမွာလည္း အမ်ိဳးသားေရးမာန္ေတြ ပါလာတာ က်ေနာ္ သတိထား မိတယ္။တခါတေလမွာလည္း သူသက္ျပင္းအရွည္ႀကီးခ်ၿပီး သူရင့္ထဲမွာ မ်ိဳသိပ္ထားတဲ့အရာတခ်ိဳ ့အျပင္မထြက္ေအာင္ သူ ့ ကုိယ္သူထိန္းခ်ဳပ္ထားဟန္တူပါတယ္။
……………………………….
လြန္ခဲ ့တဲ့ ၂.ႏွစ္လုံးလုံးကေတာ့ ဖူ ့အယ္က်န္းမာေရး အေတာ္အသင့္ေကာင္းေပမဲ့ ၿပီခဲ့တဲ့ေဆာင္း ရာသီတုန္း က ေဆာင္း ကါလ ၾကာရွည္တာရယ္၊ အေအးဓါတ္လြန္ကဲတာရယ္ေၾကာင့္ ဖူအယ္ က်န္းမာေရး အေတာ္ေလးခၽြတ္ယြင္းလာတယ္။ ခါတုိင္း သူက်န္း မာေရးေကာင္းတဲ့အခ်ိန္ဆုိရင္ ဒီၿမိဳ ့မွာ လုပ္တဲ့့ အမ်ိဳးသားေရးပြဲေတာ္ေတြ၊ ရုိးရာယဥ္ေက်းမွဳပြဲေတာ္ေတြဆုိရင္ ဖူ ့အယ္ကုိအမွဴးထားၿပီး၊ သူ ့ရဲ ့ အႀကံဥာဏ္နဲ ့ ျပဳလုပ္က်င္းပၾကတယ္။သူကုိယ္တုိင္လည္း အမ်ိဳးသားေတာ္လွန္ေရးမွာ ကုိယ္တုိင္လုပ္လာ တဲ ့လူ၊ ရုိးရာယဥ္ေက်းမွဳေဖၚ ထုတ္ ထိန္း သိမ္းတဲ့ေနရာမွာလည္းစိတ္ဓါတ္ရွိတဲ ့အတြက္ေၾကာင့္ သူ ့ကုိ လူ ေတြက ေလးစားၾကတယ္။
ေနာက္ပုိင္းေတာ့ဒီၿမိဳ ့မွာ လူဦးေရေတြမ်ားလာတာနဲ ့ စရုိက္ေတြလည္း စုံလာ၊အေၾကာင္းကိစၥေတြလည္းမ်ားလာပါတယ္။ တခါတေလ လူငယ္၊ လူလတ္ပုိင္းေတြအခ်င္းခ်င္းၾကား မွာ မသင့္ျမတ္တာရွိရင္ ဖူ ့အယ္က သူ ့ရဲ ့ဘ၀ျဖတ္သန္းလာတဲ့ အေတြ ့အႀကဳံေတြနဲ ့ယွဥ္ၿပီးေတာ့ ရွင္းျပ ျဖန္ေျဖေပးေလ့ရွိတယ္။ယခင္ဖူ ့အယ္က်န္းမာေရးေကာင္းတုန္းကေတာ့ ကုိယ့္အသုိင္းအ၀ုိင္း သုိက္သုိက္ ၀န္း၀န္းရွိေအာင္ အတတ္ႏုိင္ဆုံး လုိက္လံစုစည္းခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ သူလည္း က်န္းမာေရးသိပ္မေကာင္း ေတာ့ လူသူေတြနဲ ့သိပ္မေတြ ့ျဖစ္ ၊ သူ ့ဆီသြားမွ ေတြ ့ျဖစ္၊ စကားေျပာျဖစ္တာပါ။
ဖူ ့အယ္ဆီက်န္းမာေရးအေျခအေနအရမ္းဆုိးလာၿပီး သူ ့ရဲ ့စကားအရ စိတ္ဓါတ္ေတြ လည္းက်လာ တာေတြ ့ရ တယ္။ဖူ ့ အယ္စိတ္ဓါတ္က်လည္း က်ခ်င္စရာပါ…ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိအားေကာင္းတုန္း က အမ်ိဳးသားေရးအတြက္ တုိက္ပြဲေတြေထာင္ေသာင္းမက ဆင္ႏႊဲၿပီလာၿပီးေတာ့ ဒီလုိမ်ိဳးအုိမင္းရင့္ေရာ္တဲ့ အခါက်မွ တပါးႏုိင္ငံမွာ မ်က္ႏွာငယ္စြာနဲ့ ဒုကၡလာခံေနရတယ္။ သူ ့ရဲ ့ေနာက္တခုစိတ္ဓါတ္ က်စရာကေတာ့ သူ ့ရဲ ့မိသားစုအေရးကိစၥပါ၊ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံေတြမွာ ေရာက္လာေတာ့ ဒီမုိကေရစီဆုိတဲ့စကားလုံးကုိ နား လည္မွဳလႊဲမွားစြာ အသုံးခ်တဲ့လူေတြထဲမွာ ဖူ ့အယ္ရဲ ့သမီးနဲ ့ေျမးေလး(ေယာက်္ားေလးတေယာက္) လည္း ပါတယ္။သူ ့ရဲ ့သမီးကေတာ့ အလုပ္မယ္ မယ္ရရလုပ္တာမေတြ ့ရသလုိ လင္ေယာက်္ားေတြလဲ တေယာက္ ၿပီးတေယာက္..မၿမဲ။ ေနာက္ေတာ့ သူမရဲ ့သား သမီးကုိ လဲေကာင္းေကာင္း မၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာင့္ႏုိင္ျဖစ္ေန တယ္။ ဒီႏုိင္ငံ ကုိ ေရာက္ လာတဲ့ လူငယ္ေတြ လည္း ေခတ္ ကုိမွီေအာင္ လုိက္ႏုိင္တဲ့အထဲမွာ တခ်ိဳ ့ဆုိလည္း လႊဲမွားစြာ လုိက္ တတ္ေသး တယ္။ ေဘာင္းဘီကုိ ဖင္ေပၚေအာင္၀တ္ျပ၊ လမ္းေဘးကေလကေခ်စတုိင္နဲ ့၊ အခ်ိဳ ့ဆုိ လူမည္း လမ္းသရဲဂိုဏ္း ထဲ၀င္တဲ ့သူက၀င္ ခဏေလးရုိက္သတ္ခံရ ၊ စာသင္ေက်ာင္းကုိသြားေတာ ့ လည္း လူမုိက္ေလး စတုိင္နဲ ့ဆရာေတြကုိ မဟုတ္မက ခံေျပာ နဲ ့၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ေက်ာင္းထုတ္ခံရ၊ လမ္း ေဘးေလ လႊင့္ေတြ ဘဲ ျဖစ္သြားၾကတယ္။ဒီၿမိဳ့မွာေတာ့ေက်ာင္းထုတ္ခံရတာ ၁၀.ေယာက္ ၀န္းက်င္ေလာက္ ရွိတဲ့ထဲမွာ ဖူ ့အယ္ရဲ ့ေျမးေလးတယာက္လဲပါတယ္။
ဒီတခါဖူ ့အယ္ဆီသြားေတာ့ က်ေနာ္အပါအ၀င္ ကရင္လူမ်ိဳးေတြအတြက္ သင္ခန္းစာ ယူစရာ စကားေတြ တခ်ိဳ ့ၾကား ခဲ့ရတယ္။ ဖူ ့အယ္က က်ေနာ့္ကုိေတြ ့ေတြ ့ခ်င္း မ်က္ႏွာေတြလန္းလာသလုိ သတိထားမိလုိက္တယ္။ က်ေနာ္နဲ ့က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း တယာက္က သူကုိ၀ုိင္းထူၿပီး ကုတင္ေပၚမွာ ဘဲေပးထုိ္င္ေစပါတယ္။ ဖူ ့အယ္ရဲ ့က်န္းမာေရးအေျခအေနက သူ ့ရဲ ့ဘ၀ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္လုိ ့သူကုိသူ သိေနပုံရတယ္နဲ ့တူပါတယ္။ ဖူ ့အယ္ဆီက စကားေတြလည္း အမ်ားႀကီးၾကားခဲ ့ရတယ္… ဒီတခါဖူ ့ အယ္ဆီက စကားေတြဟာ သူရင္ထဲမွာရွိသမွ်စကားလုံးေတြကုိ ကုန္သေလာက္နီးပါး ဖြင့္ေျပာလုိက္တာလုိ ့ က်ေနာ္မွတ္ ယူလုိက္ပါတယ္။
ဖူ ့အယ္ရဲ ့စကားေတြထဲမွာ ဒီၿမိဳ ့မွာရွိတဲ ့လူမွဳအသုိ္င္အ၀ုိင္းေတြရဲ ့အခ်င္းခ်င္းမသင့္ျမတ္မွဳေတြကုိအထူး သတိေပးတယ္။ေနာက္ေတာ့ သူယခု လက္ရွိခံစားေနရတဲ ့မိသားစုေသာကေတြဟာ သူ ့ကုိသူ မ်ိဳးဆက္ ျပတ္သြားသ လုိခံစား ရေၾကာင္း၊ ေနာက္ဆုံး သူရဲ ့ကုိယ္ပုိင္ အာသီသတခုကေတာ့ ကရင့္ေျမေပၚမွာ သူေခါင္းျပန္ ခ်ခ်င္တယ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေတြ…..…“ငါ ေကာ္ သူးေလျပည္ကုိလြမ္းတယ္….ေကာ္ သူးေလေျမေပၚ မွာဘဲ ငါေခါင္းျပန္ခ်ခ်င္တယ္ ဒါေပမဲ ့ ဒါဟာငါ့ရဲ ့ ျဖစ္ ခ်င္တဲ့ ဆႏၵသာျဖစ္ၿပီး လက္ေတြ ့အရေတာ့ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ မရွိေတာ့ဘူးနဲ ့တူပါတယ္”…တဲ ့။ဖူ ့အယ္ရဲ ့စကားေၾကာင့္ က်ေနာ္သက္ျပင္းရွည္ႀကီးခ်မိတာ အမွန္ပါ ဘဲ…ဟုတ္ေတာ့လည္းဟုတ္ပါတယ္ဖူ ့အယ္ရယ္နိုင္ငံ မရွိတဲ ့က်ေနာ္တုိ ့တေတြဟာ ကုိယ့္ရဲ ့ဘ၀လုံၿခံဳဖုိ ့၊တုိး တက္ဘုိ ့အတြက္ ေရၾကည္ရာမ်က္ႏုရာကုိ ရွာေဖြရင္းနဲ ့အခ်ိန္ေတြေတာင္ အေတာ္ေလးျဖတ္သန္းလာခဲ ့ ပါၿပီ…က်ေနာ္တုိ ့အပါအ၀င္က်ေနာ္တုိ ့ရဲ ့မ်ိဳးဆက္ သစ္ေတြပါ က်ေနာ္ တုိ ့ေနရပ္ဌာေနကျပည္ သူေတြ ထက္စာရင္ ပညာေရး၊စီးပြါးေရးေတြ တုိးတက္ေကာင္းမြန္တယ္လုိ ့ဆုိႏုိင္ပါတယ္။
ဒါေပမဲ ့ဒီတုိးတက္ေကာင္းမြန္တဲ ့အေျခအေနဟာ မိမိတုိ ့ရဲ ့ကုိယ္က်ိဳးအတြက္သာ အသုံးခ်ၿပီး၊ကုိယ့္လူမ်ိဳးအတြက္ ဘာမွျပန္လည္ အက်ိဳးမျပဳသြားဘူးဆုိရင္ေတာ့ ဒါဟာကရင္လူမ်ိဳး တုိးတက္ တယ္ ေကာင္းစားတယ္လုိ ့မဆုိလုိႏုိင္ဘဲ လူသား တေယာက္ေကာင္း စားသြား တယ္လုိ ့ဘဲ ဆုိရမွာျဖစ္ပါ တယ္။ ေနာက္ၿပီးက်ေနာ္တုိ ့ေတြရဲ ့မ်ိဳးဆက္ေတြ ကရင္လူမ်ိဳး အျဖစ္နဲ ့က်န္ရွိဖုိ ့က လည္း အ လြန္ႀကီးမား တဲ့စိန္ေခၚမွဳႀကီးတရပ္ပါ။…….က်ေနာ္တုိ ့ေတြရဲ ့ခံယူခ်က္၊ ခံစားခ်က္ေတြကုိ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြ ခံစားတတ္ ခံယူ တတ္ေအာင္လည္း ပ်ိဳးေထာင္ေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္…
ဖူ ့အယ္က အသက္လည္းႀကီးရင့္…က်န္းမာေရးေတြခြ်တ္ယြင္းလာေတာ့ သူ ့ရဲ ့မိသားစု ေတြလဲ သူ ့ကုိသိပ္ အေလး မထား ၾကေတာ့….ဒီၿမိဳ ့မွာရွိတဲ ့လူတခ်ိဳ ့လဲ ဖူ ့အယ္ကုိသိပ္လူရာမသြင္းေတာ့ တာလဲေတြ ့ရတယ္။ေအာ္….လူေတြက ကုိယ္က်န္းမာေရးေကာင္း တဲ့အခ်ိန္၊ အားေကာင္းေမာင္းသန္ရွိတဲ့ အခ်ိန္မွာ အမ်က္ေဒါသေတြလဲ ႀကီး တတ္ၾက တယ္…အမိေျမနဲ ့ေ၀းၿပီး လာေနၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ အမွန္တ ကယ္ တဦးနဲ ့တဦးကူညီေဖးမ ရမဲ ့အစား ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံဆုိတဲ့ ေဒသနဲ ့အညီ လြတ္လပ္စြာကြဲ လြဲေနၾကတာကုိး…
အသက္ေတြအုိမင္းလာတဲ့အခ်ိန္..က်န္းမာေရးေတြခ်ြတ္ယြင္းၿပီး ကုိယ့္ဘ၀ရဲ ့ ေနာက္ ဆုံးအခ်ိန္ၾကရင္…..ကုိယ္လဲ..ဖူ ့အယ္လုိမ်ိဳး လူပိုစာရင္းသြင္းခံရမလားဆုိတာ ႀကိဳတင္ေတြးထားဖုိ ့လုိမယ္ ထင္ပါတယ္…
အဲဒီအခ်ိန္က်ရင္ …ကုိ္ယ့္ဘ၀မွာ လူသားအတြက္ဘာေကာင္းက်ိဳးေတြ လုပ္ခဲ့သလဲ… ကုိယ့္ကရင္ အမ်ိဳးသား အတြက္…ဘာေတြေပး ဆပ္ခဲ့သလဲ..ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ျပန္လည္သုံးသပ္တဲ့အခါ… ေနာင္တႀကီးမရမိဖုိ ့… အလြန္အေရးႀကီးေၾကာင္း….
မန္းအာကါထက္
1/06/2011.
www.karentimes.blogspot.com
No comments:
Post a Comment